ข้อมูลเศรษฐกิจและสังคม

 

ข้อมูลจังหวัดนครราชสีมา

ประวัติความเป็นมา 
     จังหวัดนครราชสีมา เป็นเมืองโบราณเมืองหนึ่งในอาณาจักรไทย แต่เดิมตั้งอยู่ใน  ท้องที่อำเภอสูงเนิน ห่างจากตัวเมืองปัจจุบัน ประมาณ 31 กิโลเมตร เรียกว่า “เมืองโคราฆะปุระ” หรือ โคราช  กับ เมืองเสมา ซึ่งทั้ง 2 เมืองเคยเจริญรุ่งเรืองในสมัยขอม แต่ในปัจจุบันเป็นเมืองร้าง  ตั้งอยู่ริมลำตะคอง

     สมัยอยุธยา ในแผ่นดินสมเด็จพระนารายณ์มหาราช (พ.ศ.2199-2231) โปรดให้สร้างเมืองโดยเอาชื่อเมืองเสมากับเมืองโคราฆะปุระ  มาผูกเป็นนามเมืองใหม่เรียกว่า “เมืองนครราชสีมา” แต่คนทั่วไป เรียกว่า  “เมืองโคราช”

 

ขนาดที่ตั้งและขนาด
     จังหวัดนครราชสีมา  ตั้งอยู่ในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ  บนที่ราบสูงโคราช  ละติจูด 15 องศาเหนือ ลองติจูด 102 องศาตะวันออก สูงจากระดับน้ำทะเลปานกลาง 187 เมตร   ตัวจังหวัดอยู่ห่างจากกรุงเทพมหานคร โดยทางรถยนต์  255 กิโลเมตร และโดยทางรถไฟ 264 กิโลเมตร   มีพื้นที่ 20,493.964  ตารางกิโลเมตร  หรือ ประมาณ  12,808,728  ไร่ คิดเป็นร้อยละ 12.12 ของพื้นที่  ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ มีอาณาเขตติดต่อกับจังหวัดใกล้เคียง  ดังนี้

จังหวัดนครราชสีมา มีอาณาเขตติดต่อกับจังหวัดต่าง ๆ ดังนี้

  ทิศเหนือ            ติดต่อกับ จังหวัดชัยภูมิ และจังหวัดขอนแก่น
  ทิศใต้ ติดต่อกับ จังหวัดปราจีนบุรี จังหวัดนครนายก และจังหวัดสระแก้ว
  ทิศตะวันออก ติดต่อกับ จังหวัดบุรีรัมย์ และจังหวัดขอนแก่น
  ทิศตะวันตก ติดต่อกับ จังหวัดสระบุรี จังหวัดลพบุรี

 

ลักษณะภูมิประเทศ
สภาพภูมิประเทศของจังหวัดมีทั้งที่เป็นภูเขาสูง  ที่ราบลุ่ม  พื้นที่ลูกคลื่นลอนตื้นและพื้นที่ลูกคลื่นลอนลึก  ซึ่งสามารถแบ่งออกเป็น 4 บริเวณ  คือ

1)  บริเวณเทือกเขาและที่สูงทางตอนใต้ของจังหวัดมีความสูงจากระดับน้ำทะเล มากกว่า 250 เมตร อยู่ในบริเวณอำเภอปากช่อง  อำเภอปักธงชัย  อำเภอวังน้ำเขียว  อำเภอครบุรีและอำเภอเสิงสาง  เทือกเขานี้เป็นต้นกำเนิดของแม่น้ำลำธารหลายสายที่ไหลไปทางตะวันออกของภาค  ได้แก่ แม่น้ำมูล           ลำแชะ  ลำพระเพลิง และลำปลายมาศ พื้นที่ระหว่างเทือกเขาส่วนใหญ่มีลักษณะเป็นลูกคลื่นลอนลึกและลูกคลื่นลอนตื้น  ตอนล่างของหุบเขามีความลาดชันค่อนข้างมาก  ทำให้มีการ     ชะล้างพังทลายของหน้าดินในบริเวณนี้ค่อนข้างสูง

2) บริเวณที่สูงทางตอนกลางของจังหวัดมีความสูงจากระดับน้ำทะเล 200 -250  เมตร  อยู่ในเขตอำเภอด่านขุนทด  อำเภอสีคิ้ว  อำเภอเทพารักษ์  อำเภอพระทองคำ ตอนล่างของอำเภอโนนไทย    อำเภอขามทะเลสอ อำเภอเมือง อำเภอสูงเนิน  ตอนบนของอำเภอ  ปักธงชัยและอำเภอครบุรี   อำเภอโชคชัย อำเภอหนองบุญมาก อำเภอจักราช  และอำเภอเสิงสาง  ลักษณะพื้นที่ส่วนใหญ่เป็นลูกคลื่นลอนตื้นยกเว้นบริเวณใกล้เชิงเขามีลักษณะเป็นพื้นที่ลูกคลื่นลอนลึก  พื้นที่บางส่วนเป็นที่ราบลุ่มริมฝั่งแม่น้ำไหลผ่าน หลายสาย ได้แก่ ลำแชะ ลำพระเพลิง ลำตะคอง ลำน้ำมูล และลำจักราช

3) พื้นที่ลูกคลื่นทางตอนเหนือของจังหวัด   มีความสูงจากระดับน้ำทะเลประมาณ   200   เมตร          อยู่ในเขตอำเภอขามสะแกแสง  ตอนบนของอำเภอโนนไทย  อำเภอคง  ทางทิศตะวันตกของอำเภอบัวใหญ่  อำเภอบ้านเหลื่อม  อำเภอห้วยแถลง  และอำเภอชุมพวง  อำเภอลำทะเมนชัย มีลักษณะเป็นพื้นที่ลูกคลื่นลอนตื้นที่สูงสลับที่นา    บางตอนเป็นพื้นที่ราบลุ่มบริเวณริมฝั่งแม่น้ำลำเชียงไกร  และลำปลายมาศ

4) บริเวณที่ราบลุ่มทางตอนเหนือของจังหวัด  มีความสูงจากระดับน้ำทะเลน้อยกว่า 200 เมตร อยู่ในเขตอำเภอบัวใหญ่ อำเภอคง อำเภอโนนสูง อำเภอประทาย อำเภอพิมาย  อำเภอสีดา  อำเภอบัวลาย  และอำเภอเมืองยาง มีลักษณะเป็นพื้นที่ลูกคลื่นลอนตื้น และมีที่ราบลุ่มบริเวณริมฝั่งแม่น้ำ

 

สภาพลุ่มน้ำและการพัฒนาลุ่มน้ำ
แหล่งน้ำธรรมชาติที่สำคัญของจังหวัดนครราชสีมามี 9 ลุ่มน้ำโดยมีพื้นที่ลุ่มน้ำประมาณ   20,905 ตารางกิโลเมตร อำเภอที่ได้รับน้ำจากลุ่มน้ำได้แก่  อำเภอชุมพวง  พิมาย ห้วยแถลง จักราช โนนสูง  เมือง  เสิงสาง ครบุรี โชคชัย ปักธงชัย สูงเนิน ปากช่อง ขามทะเลสอ สีคิ้ว โนนไทย ประทาย โนนแดง  บัวใหญ่ ขามสะแกแสง คง แก้งสนามนาง บ้านเหลื่อม หนองบุญมาก รวม 23 อำเภอ มีรายละเอียดลุ่มน้ำต่างๆ ดังนี้

     ลุ่มน้ำมูล ต้นกำเนิดเกิดจากเขาวง และเขาละมัง ของเทือกเขาสันกำแพงในเขต อำเภอปักธงชัย ไหลจากทิศใต้ขึ้นไปทางทิศเหนือ ผ่านท้องที่อำเภอปักธงชัย จักราช วกไปทางตะวันออกเฉียงเหนือผ่านอำเภอโนนสูง พิมาย  ชุมพวง ลำน้ำสายหลัก คือแม่น้ำมูล มีน้ำไหลตลอดปีและค่อนข้างมากในฤดูฝน ประชากรตามริมฝั่งลุ่มน้ำมูล  ส่วนใหญ่ประกอบอาชีพทำนาและทำไร่ นอกจากนี้ลุ่มน้ำมูลยังมีโครงการชลประทานขนาดใหญ่ คือโครงการเขื่อนพิมาย สร้างกั้นลำน้ำที่อำเภอพิมายรวมทั้งฝายหินทิ้ง และโครงการสูบน้ำด้วยไฟฟ้าเพื่อนำน้ำไปใช้ประโยชน์ทางการเกษตร           

      ลุ่มน้ำลำมาศตอนปลาย มีลำน้ำสายหลักคือลำมาศ  ซึ่งมีต้นน้ำอยู่ในอำเภอเสิงสาง คือ  ลุ่มน้ำมาศตอนต้น  ไหลผ่านอำเภอลำปลายมาศจังหวัดบุรีรัมย์  แล้วไหลเข้าสู่จังหวัดนครราชสีมาเป็น   ลุ่มน้ำลำมาศตอนปลาย โดยไหลลงสู่แม่น้ำมูลที่ตอนเหนือของอำเภอชุมพวง ประชากรส่วนใหญ่ตามริมฝั่งลำน้ำ ประกอบอาชีพทำนา และทำไร่เป็นส่วนใหญ่มีน้ำไหลตลอดปี แต่ฤดูแล้งจะมีปริมาณน้ำน้อยจนไม่สามารถนำมาใช้ในการเกษตรได้

     ลุ่มน้ำลำมาศตอนต้น มีลำน้ำสายหลักคือลำมาศ  ซึ่งเกิดจากลำห้วยเพียก ลำห้วยโทนและห้วยอื่นๆ ไหลมารวมกันแล้วไหลเข้าสู่อำเภอนางรองจังหวัดบุรีรัมย์ ต้นน้ำเกิดจากเทือกเขาในเขตอุทยานแห่งชาติทับลาน ของอำเภอครบุรี และเสิงสาง  น้ำไหลลงสู่ที่ต่ำอย่างรวดเร็วในฤดูฝนทำให้ดินดูดซับน้ำได้น้อยเกิดการชะล้างหน้าดินสูง ทำให้ลำน้ำตื้นเขินเร็วและไม่สามารถกักเก็บน้ำได้ มีโครงการชลประทานเขื่อนลำปลายมาศอยู่ในพื้นที่ลุ่มน้ำ แต่ประชากรส่วนใหญ่ที่ได้รับประโยชน์อยู่ในเขตจังหวัดบุรีรัมย์ นอกจากนี้ยังมีอ่างเก็บน้ำขนาดกลางและขนาดเล็กอีกหลายแห่ง

      ลุ่มน้ำลำจักราช  มีลำน้ำสายหลักคือลำจักราช  ซึ่งเกิดจากห้วยสาระเพ็ชร  และห้วยจักราชในอำเภอหนองบุญมาก แล้วไหลสู่แม่น้ำมูลในอำเภอพิมาย มีน้ำไหลเฉพาะช่วงฤดูฝน ประชากรส่วนใหญ่ประกอบอาชีพทำนาและทำไร่  ลำห้วยตอนต้นมีความลาดชันมาก  ราษฎรสร้างฝายเป็นช่วงๆค่อนข้างมากบริเวณลุ่มน้ำมีอ่างเก็บน้ำขนาดกลางและขนาดเล็ก

        ลุ่มน้ำลำมูลบน – ลำพระเพลิง  มีลำน้ำสายหลักคือ ลำพระเพลิง ลำมูลบน ลำแชะ และลำน้ำมูล ความยาวประมาณ 224  กิโลเมตร ซึ่งไหลไปบรรจบกับลำตะคองที่อำเภอจักราช ประชากรตามลุ่มน้ำ ส่วนใหญ่ประกอบอาชีพทำนาและทำไร่ ต้นน้ำอยู่ในเขตอำเภอปักธงชัยและครบุรี มีปริมาณน้ำค่อนข้างมากและไหลตลอดปี   ลุ่มน้ำนี้มีเขื่อนขนาดใหญ่  3 แห่ง คือ เขื่อนลำมูลบน  เขื่อนลำแชะ และเขื่อนลำพระเพลิง นอกจากนี้ยังมีอ่างเก็บน้ำขนาดกลางและขนาดเล็กอีกหลายแห่ง

        ลุ่มน้ำลำตะคอง ต้นกำเนิดเกิดจากเทือกเขาสันกำแพง ในเขตอุทยานแห่งชาติเขาใหญ่ มีลำน้ำสายหลักคือลำตะคอง  มีความยาวประมาณ  175  กิโลเมตร  ไหลขึ้นไปทางเหนือผ่านอำเภอปากช่อง และ วกไปทางตะวันออกผ่านอำเภอสีคิ้ว สูงเนิน เมือง ไหลลงสู่แม่น้ำมูลที่ตำบลท่าช้างอำเภอเฉลิมพระเกียรติประชากรตามบริเวณลุ่มน้ำส่วนใหญ่จะประกอบอาชีพทำนา ทำไร่ และปลูกไม้ผล นอกจากนั้นยังมีการเลี้ยงสัตว์ด้วย

         ลุ่มน้ำลำเชียงไกร ต้นกำเนิดเกิดจากภูเขาในเขตอำเภอบำเหน็จณรงค์ จังหวัดชัยภูมิ มีลำน้ำสายหลักคือ ลำเชียงไกร มีความยาวประมาณ 145 กิโลเมตร ซึ่งมีต้นน้ำอยู่ในอำเภอด่านขุนทดและไหลลงสู่แม่น้ำมูลที่อำเภอโนนสูงมีน้ำตลอดปีและค่อนข้างมากในช่วงฤดูฝน    นอกจากนั้นยังมีอ่างเก็บน้ำขนาดกลางและขนาดเล็ก ฝายน้ำล้นและบ่อบาดาลอีกหลายแห่งประชากรส่วนใหญ่ตามลุ่มน้ำประกอบอาชีพทำนา  ทำไร่  และเลี้ยงสัตว์

        ลุ่มน้ำลำสะแทด ต้นน้ำอยู่ที่ห้วยปราสาทในเขตอำเภอคง  มีลำน้ำสายหลัก  คือ  ลำสะแทด มีความยาวประมาณ 35  กิโลเมตร มีต้นน้ำอยู่ที่อำเภอขามสะแกแสง และอำเภอคง มีปริมาณน้ำตลอดปีและค่อนข้างมากในช่วงฤดูฝน และมีฝายน้ำล้นขนาดกลาง ขนาดเล็กกั้นลำน้ำอีกหลายแห่ง   ประชากรส่วนใหญ่ในลุ่มน้ำประกอบ อาชีพทำนา ทำไร่ ปลูกไม้ผลและเลี้ยงสัตว์

       ลุ่มน้ำชี  มีลำน้ำสายหลักคือลำน้ำชี ช่วงผ่านจังหวัดนครราชสีมามีความยาวประมาณ  38  กิโลเมตร   มีน้ำไหลตลอดปี และมีปริมาณน้ำค่อนข้างมากในฤดูฝน โครงการสูบน้ำด้วยไฟฟ้าจากแม่น้ำชีของการพลังงานแห่งชาติ  ในพื้นที่อำเภอแก้งสนามนาง และแหล่งน้ำขนาดเล็กอีกหลายแห่ง ประชากรส่วนใหญ่ในลุ่มน้ำประกอบอาชีพทำนา

 

ลักษณะภูมิอากาศ
จังหวัดนครราชสีมา เริ่มเข้าสู่ช่วงฤดูฝนช่วงเดือนพฤษภาคมถึงกลางเดือนตุลาคม ฤดูหนาวเริ่มตั้งแต่เดือนพฤศจิกายน ถึงเดือนมีนาคม ฤดูร้อนเริ่มตั้งแต่เดือนกุมภาพันธ์ถึงเดือนพฤษภาคม

ปริมาณน้ำฝน สถิติในปี พ . ศ . 2553 มีปริมาณน้ำฝนเฉลี่ยทั้งปีประมาณ 1,085 มิลลิเมตร ( ฝนตก 127 วัน ) เนื่องจากได้รับอิทธิพลของลมมรสุมตะวันตกเฉียงใต้ ซึ่งพัดมาจากมหาสมุทรอินเดีย ในช่วงเดือนสิงหาคมถึงเดือนตุลาคม ทำให้เดือนกันยายนมีฝนตกมากที่สุด วัดได้ 298.9 มิลลิเมตร ( ฝนตก 22 วัน ) เดือนมกราคมมีฝนตกน้อยที่สุด วัดได้ 0.7 มิลลิเมตร

อุณหภูมิ ปี พ . ศ . 2554 มีอุณหภูมิเฉลี่ยตลอดทั้งปีประมาณ องศาเซลเซียส อุณหภูมิสูงสุดในเดือนเมษายนประมาณ 37.2 องศาเซลเซียส อุณหภูมิต่ำสุดในเดือนมกราคม ประมาณ 14.6 องศาเซลเซียสเนื่องจากได้รับอิทธิพลของลมมรสุมตะวันตกออกเฉียงเหนือ ซึ่งพัดมาจากประเทศจีน

ความชื้นสัมพัทธ์ เฉลี่ยทั้งปีสูงสุดประมาณ 30.2 % และต่ำสุดประมาณ 22.4 %

 

การปกครองและการบริหาร
จังหวัดนครราชสีมามีรูปแบบการปกครองและการบริหารราชการออกเป็น  3 ส่วนคือ

1. การบริหารราชการส่วนกลาง   มีส่วนราชการสังกัดส่วนกลางตั้งหน่วยงานปฏิบัติหน้าที่ในจังหวัดอยู่ประมาณ 196 หน่วย (รวมทั้งหน่วยงานอิสระ 26 หน่วย  รัฐวิสาหกิจ  27  หน่วย)

2. การบริหารราชการส่วนภูมิภาค มีส่วนราชการสังกัดส่วนภูมิภาคประจำจังหวัด  30 หน่วย  ปัจจุบันจังหวัดนครราชสีมาแบ่งการปกครองออกเป็น 32  อำเภอ 287 ตำบล 3,743 หมู่บ้าน 

3. การบริหารราชการส่วนท้องถิ่น มี 3 รูปแบบ

         1)  องค์การบริหารส่วนจังหวัด 1 แห่ง คือ องค์การบริหารส่วนจังหวัดนครราชสีมา

         2)  เทศบาล 75 แห่ง ประกอบด้วย

               - เทศบาลนคร 1 แห่ง  คือ เทศบาลนครนครราชสีมา

               - เทศบาลเมือง 3 แห่ง  คือ เทศบาลเมืองปากช่อง เทศบาลเมืองบัวใหญ่ และ      เทศบาลเมืองสีคิ้ว

 

           3) เทศบาลตำบล 71 แห่ง 

 

ประชากร 
จังหวัดนครราชสีมา มีจำนวนประชากร  ณ  เดือนธันวาคม 2553 จำนวนทั้งสิ้น 2,582,089 คน  เป็นชาย จำนวน 1,277,333  คน  เป็นหญิง  จำนวน 1,304,756  คน

ที่มา  :ประกาศสำนักทะเบียนกลาง กรมการปกครอง 4 ก.พ.5'

 

 

 ความหนาแน่นของประชากร 126 คนต่อตารางกิโลเมตร พื้นที่ที่มีความหนาแน่นของประชากรมากที่สุด คือ ในเขตเทศบาล 6,463 คน ต่อตารางกิโลเมตร และนอกเขตเทศบาล 102 คน ต่อตารางกิโลเมตร อำเภอเมือง มีประชากรหนาแน่นมากที่สุด 579 คน ต่อตารางกิโลเมตร รองลงมาอำเภอแก้งสนามนาง 355 คนต่อตารางกิโลเมตร อำเภอที่มีความหนาแน่นน้อยที่สุด ได้แก่อำเภอจักราช 16 คนต่อตารางกิโลเมตร

จากการที่จังหวัดนครราชสีมา มีพื้นที่กว้างขวาง ลักษณะทางภูมิประเทศก็แตกต่างกัน ประกอบกับมีการอพยพของราษฎรในจังหวัดใกล้เคียงเข้ามาทำมาหากินเป็นจำนวนมาก จึงทำให้ประชาชนมีภาษาและขนบธรรมเนียมประเพณีที่แตกต่างกัน แบ่งได้เป็น 3 กลุ่มใหญ่ คือ

  • กลุ่มสังคมเก่า หรือกลุ่มคนไทยโคราช ภาษาที่ใช้คือ ภาษาโคราช
  • กลุ่มสังคมใหม่ เป็นกลุ่มที่เข้ามาอยู่ใหม่ ภาษาที่ใช้ก็สุดแต่ว่ามาจากจังหวัดใด
  • กลุ่มคนไทยอีสาน มีลักษณะสังคมไทยกึ่งลาว ภาษาที่ใช้ส่วนใหญ่จะเป็นภาษาลาว

ดูข้อมูลเพิ่มเติม http://www.nakhonratchasima.go.th